کد مطلب:109185 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101

نامه 025-به مامور جمع آوری مالیات












[صفحه 287]

رساله الصدقات حركت كن با پرهیزكاری خدای یگانه نیست شریكی برای او و مترسان مسلمانی را و مگذر بر (سرزمین) او در حالیكه ناخوش دارد و مگیر از او بیشتر از حق خدا را در مال او و چون رسیدی بر قبیله ای فرودآی به سر آب آنها بدون اینكه داخل شوی به خانه هایشان سپس برو به سوی آنان به آرامی دل و تن تا بیایستی در میانشان و سلام كنی بر آنها و كم مكن درود و تعظیم را بر آنان سپس می گوئی ای بندگان خدا فرستاده است مرا به سوی شما ولی خدا و خلیفه او تا بگیرم از شما حق خدا را در مالهایتان آیا برای خدا در مالهای شما حقی است تا ادا كنید آن را به ولی او اگر بگوید گوینده نه برمگردان بر او و اگر آری گفت تو را آری گوینده ای روانه شو با او بدون اینكه بترسانی او را یا بیم دهی او را یا ستم كن بر او یا دشوارگیری بر او و بگیر آنچه را كه می دهد از طلا یا نقره و اگر باشد برای او چارپایان یا شتر داخل مشو بر آنها مگر به اجازه او زیرا بیشتر آنها مال اوست و چون رسیدی بنزد آنها داخل مشو بر آنها مانند داخل شدن تسلط دارنده بر او و نه مانند سخت گیرنده بر او و رم مده چارپائی را و مترسان آنها را و مرنجان صاحب آنها را درباره آنها و قسمت كن

مال را به دو قسمت سپس صاحب اختیار گردان او را اگر اختیار كند متعرض مشو بر آنچه اختیار كرده آن را پس از آن قسمت كن باقی را به دو قسمت و صاحب اختیار گردان او را و چون اختیار كرد پس معترض مشو به آنچه اختیار كرده آن را و عمل می كنی این چنین تا بماند آنچه در آن است دریافت كردن حق خدا در مال او سپس دریافت كن حق خدا را از او و اگر فسخ كرد تو را درخواست كرد از تو فسخ كن آن را سپس آن دو قسمت را به هم آمیز پس از آن به جاآور مانند آنچه را انجام داده در اول مرتبه تا بگیری حق خدا را در مال او و مگیر شتر مسن را و نه پیر را و نه دست و پا شكسته را و نه مریض لاغر را و صاحب عیب را و امین مساز بر آن مگر كسی را اطمینان داری به دین او مداراكننده باشد به حال مسلمانها تا برساند آن را به سوی ولی آنها تا قسمت كند آن را در میان آنها و محافظ مگردان به آنها مگر نیكخواه مهربان و امین نگهدارنده را نه درشتی كننده را و نه به سختی راننده را و نه رنجاننده را و نه خسته كننده را پس از آن زود بفرست به سوی ما آنچه را كه گردآمده نزد تو تا صرف نمائیم آن را آنجا كه امر كرده خدا و چون گرفت آنها را امین تو پس سفارش كن به او.... مانع نشود میان شتری و

میان بچه آن و به تمامی ندوشد شیر آن را تا ضرر رساند این به بچه آن و خسته نسازد آنها را با سوار شدن و باید عدالت رعایت كند میان همراهان آنها در این (دوشیدن و سوار شدن) و میان آنها و باید آسایش دهد بر وامانده و انتظار كشد به شتر سائیده پای و از رفتار....باید وارد كند آنها را بر آنچه می گذرد و به آن از گودیهای آب و نگرداند آنها را از گیاه زمین به وسطهای راهها و باید آسایش دهد آنها را در ساعتها و باید مهلت دهد به آنها نزد آبهای اندك و گیاهها تا بیایند نزد ما به اذن خدا فربهان مغزداران غیر واماندگان و نه رنج كشیدگان تا قسمت كنیم آنها را به دستور كتاب خدا و روش پیامبر او صلی الله علیه و آله به راستی این بزرگتر است برای مزد تو و نزدیكتر است برای رستگاری تو اگر خدا خواهد


صفحه 287.